"Eşim bana uzak duruyor!" Danışanlarımdan zaman zaman duyduğum bu laf bana tuhaf geliyor. Bir şey size ne kadar uzaksa, siz de ona o kadar uzaksınızdır. İstanbul Ankara'ya 500 km uzakta iken, Ankara İstanbul'a 20 km olabilir mi? Eşiniz size uzak duruyorsa siz de eşinize uzaksınız.

"Ama olur mu Hakan Bey, ben ona şunu yapıyorum, bunu yapıyorum... Bak ne kadar yakınım."
Benim söz ettiğim şekilsel yakınlık değil, içsel yakınlık. Şeklen yakın dururken kalbinizle de gerçekten orada mısınız? Ona duyduğunuz öfke, korku gibi duygular sizi ondan uzak tutuyor olabilir mi?

Bir danışanım, babasının kendisine çok uzak davrandığından şikâyetçiydi. Farklı şehirlerde yaşıyorlardı. Babası işyerinin açılışına da gelmemiş çocuğunun doğumuna da. Bunun gibi birçok olayı sıralayabiliyordu babasının uzak olduğunu anlatmak için.

Aynı şeyi söyledim: Baban sana uzaksa aslında sen babana uzaksın. Yaptığımız çalışmalarla şunu hatırladı: Küçükken annesiyle babasının bir konuşmasına kulak misafiri olmuş. Annesi babasına bir tanıdıklarının kendi kızını taciz ettiğini anlatmış. Küçük kız bu konuşmayı duyunca korkmuş. Kendini korumak adına, farkında bile olmadan babasıyla arasına görünmeyen bir duvar örmüş.

Burada bir adım daha ileri gidiyorum. Eğer başkalarına uzaksanız aslında kendinize de uzaksınız.

Aşağıda linkini bulacağınız meditasyonu danışanımla birlikte yaptık. İçindeki çocuğu ziyarete gittiğimizde danışanım kendisini 4-5 yaşlarında gördü. 30 metre uzakta, çömelmiş vaziyette, sırtı dönük oturuyor ve ağlıyordu.

O küçük çocuğa yakınlaşmamız zaman aldı. Onunla oynadık, zaman geçirdik. O hafta kendiliğinden annesi babası aradı ve ona misafirliğe geldiler. Buna da şaşırmadık. Çünkü danışanım kendisine yaklaştıkça dışarıdaki dünya da ona yaklaşıyordu.

Dışarıdan beklediğiniz her ne varsa önce onu kendinize siz verin. "Benim ihtiyacım ne?" sorusunu kendinize daha çok sorun. Yakınlık arıyorsanız önce kendinize yakınlaşın. Sevgi istiyorsanız kendinize sevginizi daha çok ifade edin.

Hatırlayın, "Dünya siz böyle olduğunuz için bu haldedir."

Üyelere özel bölümündeki İçinizdeki çocuk meditasyonu`nu yaparak kendinize doğru bir adım daha atabilirsiniz. Ayrıca Dünya sen böyle olduğun için bu haldedir yazısını da okumanızı öneririm. Bir de yukarıdaki örneği danışanımın izniyle paylaştığımı ekleyeyim.

Yorumlar  

#1
Kesinlikle çok güzel.Emeğinize sağlık
Fatma 8 Şubat 2012
#2
daha önce psikologla calısmama ragmen ,şu karar anını hatırla,cocukluguna dön kısmını hic yapamadım.sanki hepsini unutmuşum gibi ve bulamıyorum.mesela ilişkilerimde terkedilme sorunum var cok güzel bile başlasa sebepsiz bitiyor,karşımdaki bana baglanamıyor.bununla ilgili ego kararını bulamadım.bu konuda ne önerirsiniz.
esra 8 Şubat 2012
#3
Önerim yazının içinde ve sonunda var Esra Hanım. Meditasyonu yapın bol bol. Bu ilk adım. Kolay gelsin.
Hakan Arabacıoğlu 8 Şubat 2012
#4
ben 11 yıllık evlıyım ve esımle kopma noktasına geldık artık esımım ılgısını cekmıyorum bunun ıcın ne yapabılırım aramızda sankı buz dagı var bunları nasıl erıtebılırım.ben yaklastıkca o uzaklasıyor yardımlarınızdan dolayı sımdıden tesekkur ederım..
kadriye 18 Kasım 2012
#5
İşimde başarılıyım. İyi bir anneyim iki tane mutlu 2 tane erkek çocuğu yetiştirdim.Şu anda mutlulular.Çocuklarımla problem yaşamadım. Eşimle çok farklıyız.İletişim asla kuramıyorum.Çünkü fikirleri sabit içinde sevgi yok.Herşeyden mutsuz olan bir yapıya sahip.Şu anda boşanmak üzereyiz.defalarca şiddet uyguladı.Ama ben hala ondan kopamıyorum.
SERPİL 18 Aralık 2012
#6
Kopmanız gerekmiyor ki Serpil Hanım. Siz değişince dünya değişecek. Yukarıdaki meditasyonu kaç kere yaptınız? İletişim konusunda Yaşamınızı Gözden geçirin bölümündeki Barışçıl İletişim aketini sıkça uygulamanızı önerebilirim.
Hakan Arabacıoğlu 24 Aralık 2012

Yorum yazmak için lütfen üye girişi yapın.

Okuduğunuz yazıyı beğendiyseniz, uygulamaları da içeren üyelere özel yazıları okuyabilmek ve sitedeki güncellemelerden haberdar olmak için üye olabilirsiniz.