Geçtiğimiz hafta Türkiye'de yaşayan yabancı koç arkadaşım Giuseppe Totino ile konuşurken, Doğu kültürlerinin ve Türklerin kendilerini kutlamaktan kaçındığını fark ettik. Bana sorduğu şey şuydu: Bugün başardığın ve kendini kutlayabileceğin en küçük şey nedir?
Bir an durup düşününce, çok verimsiz geçirdiğimi sandığım bir günün içinde kendimi kutlamaya değer o kadar çok şey buldum ki... Bir anda ruh halim değişti. Kendi kendime bugün ne kadar güzel işler başarmışım diye düşündüm.
Yabancıların gratitude journal yani şükran günlüğü dedikleri bir şey var. Başlarından geçen ve şükran duyabilecekleri en küçük şeyleri bile yazdıkları bir günlük bu. "Bugün yolda yürürken ayağım takıldı, düşmedim"den tutun da, "Bugün birisinden harika bir iltifat aldım"a varıncaya kadar her şeyi içerebilir bu günlük.
Hayata böyle bakmaya başladığımızda, şükran duyabileceğimiz ve kendimizi kutlayabileceğimiz o kadar çok şey var ki. Bugün, ne zamandır cesaretinizi toplayıp da yapamadığınız bir işi başardıysanız, bunu bir pastanın üzerine birkaç mum koyarak kutlamaya, coşkunuzu yakınlarınızla paylaşmaya ne dersiniz? :-) Ya da pastayı boş verin, siz nasıl kutlamak istersiniz?
Yorumlar
BEN BİR SU DAMLASIYIM OKYANUSTA MİNİCİK
AMA OKYANUSU DALGALANDIRABİLECEK KADAR KOCAMAN
ÇALIŞMALARINIZIN DEVAMI DİLEĞİYLE
cok guzel bir fikir tşk paylaşımlarınız için..
sukrangunlugu.blogspot.com