Aşağıdaki kısa yazı çok sevdiğim yazılardan biri. Geride bıraktığımız halde taşıdığımız şeyleri o kadar güzel özetliyor ki... Bu yazıyı okuduktan sonra bakalım siz neleri taşıdığınızı fark edeceksiniz?

Biri yaşlı, biri genç iki keşiş Japonya'daki tapınaklarına gitmek üzere ormanda çamurlu bir yolda yürüyorlarmış. Çamurlu sularıyla çılgınca akan bir ırmağın kıyısında yardıma muhtaç olduğu her halinden anlaşılan çok güzel bir kadına rastlamışlar. Daha yaşlı olan keşiş, kadının bu halini görerek onu kollarına aldığı gibi karşı kıyıya geçirmiş. Kadın gülümseyerek teşekkür etmiş. Keşişler yollarına devam etmiş.

Devamı için kayıt olun...

Yorumlar  

#1
Geride bıraktığım halde taşıdıklarımı ben fark ettim ancak bu sitede olumsuzlukları söylemek yakışmaz.
Olumlular:
1- Herkesi affettiğim için beni üzenler kalmamıştır.
2- Yanlış bildiklerimin yerine doğru olanları koyduğum için
pişmanlıklarım silinmiştir.
3- Mutlu olmanın, Refah içinde zenginliği yaşamanın bir tercih olduğunu bilmekle ve uygulamakla gelecek kaygım kaybolmuştur.
erkan tekin 4 Ekim 2009
#2
Geçmişimizden soyutlanmak nedense çok zor geliyor bizlere, yeni bir yaşamı hep bir önceki ile karşılaştırmak istiyoruz,, yeni ilişkimizi bir önceki ile , yeni işi bir öncekiyle, hep bir önceki yaşamlar la donatılmışız ,,anı yaşamanın tadına varmak mutlu olmak ile eşdeğer,ama henüz anı yaşamanın ne demek olduğunu bilmiyoruz,, ne geçmiş tükendi , ne yarınlar hayat yeniler bizleri ,illaki taşımak istediğimiz bir şeyler varsa o da en mutlu anlarımız, düşünmemiz gereken tek şey,,
deryadeniz 5 Ekim 2009
#3
:-) 1.Genç keşiş kadını taşımaya cesaret edememiş (keşiş ya) 2.Yaşlı keşiş genç olana fırsat vermemiş olabilir. 3.Bence genç keşiş fesatmış. (Hani deriz ya önemli olan niyet ve kalbinizin bozulmamış olması. O bakımdan fesat dedim.)Şaka bir tarafa. Gerçekten klasik bir laf edeceğim geçmiş geçmişte kalmıştır. Gelecekte nasıl olsa gelecek. Şimdiye önümüze bakmak lazım.
Sevda ABATAŞ 6 Ekim 2009
#4
genç keşiş nefsimizi ; yaşlı keşif ruhumuzu ( yüksek bilinç) temsil ediyor.
ZEYNEP 15 Ekim 2009
#5
Merhaba Hakan, muhteşem güzel bir hikaye. EVET diyorsun okuduğunda, ama sonra peki neden yapmıyoruz sorusu geliyor. Aslında yaşamak ne kadar basit ve biz ne kadar imkansız hale getiriyoruz. Unuttuklarımızı ya da boşverdiklerimizi hatırlattığın bizi bize hatırlattığın için teşekkürler.
SERAP
serap 21 Mayıs 2010
#6
merhaba.benim sorunum da tam böyle. ne kadar istemesem de,birçok çalış ma da yapsam geçmiş kollarını uzatıyo biryerlerden bana dokunuyor.bir türlü tamamen kurtulamıyorum.
nedret altundağ 29 Ağustos 2012
#7
Geride bıraktığımız halde taşıdığımız şeylerden kurtulamıyoruz taşımak istemıyoruz gün geçtikçe yorguyo yıpratıyo kendımızı unutuyoruz bırakmak istesekte olmuyo bırakamıyoruz kı isteyerek zaten taşımıyoruz :(
seda 3 Nisan 2014

Yorum yazmak için lütfen üye girişi yapın.