Aşağıdaki metni Anthony Robbins'in İçindeki Devi Uyandır kitabından aldım. Birçoğumuz hayatı kendi ürettiğimiz mazeretlerle yaşıyoruz. "Ama benim ailem bana bunu yaptı. Ben ondan böyle oldum" gibi... Oysa olaylar hep nötrdür. Onlara anlam yükleyen bizleriz.

Buruk ve zalimdi. Hem alkol hem uyuşturucu tutkunuydu. Defalarca kendini öldürmeye kalkışmıştı. Şu anda kendisini engellemeye çalışan bir dükkan kasiyerini öldürme suçundan müebbed hapis cezasını çekiyor. Onbir ay arayla doğmuş iki oğlu var. Bunlardan biri tıpkı babasına benzer büyümüş. Uyuşturucu tutkunu. Çalarak ve insanları tehdit ederek yaşamını sürdürmüş, sonuçta o da cinayete teşebbüsten parmaklıkların ardını boylamış. Ama kardeşi çok farklı. Üç çocuk büyütüyor, evliliğinden zevk alıyor ve çok da mutlu görünüyor. Büyük bir firmanın bölge müdürü olarak, işini ilginç ve ödüllendirici buluyor. Fiziksel açıdan sağlam. Alkol ya da uyuşturucu tiryakiliği yok!

Peki hemen hemen aynı çevrede büyüyen bu iki genç, nasıl birbirinden farklı olabilmiş? İkisine de ayrı ayrı, diğerinin haberi olmaksızın "Hayatın neden böyle oldu?" diye sorulduğunda, şaşılacak şey - ikisi de aynı cevabı veriyorlar:

Devamı için kayıt olun...

Yorumlar  

#1
ewt olaylar hep nötrdür ve onlara ne taraftan bakarsanız o taraftan yüklenirsiniz.onun için hep iyi taraftan bakmak gerek galiba.yani bardağın yarısının boş olduğunu görmek yerine , bardağın yarısının dolu olduğunu görmek lazm ...
MURAT EMRE ALEMDAĞ 26 Mart 2009
#2
olayların arasında kaldığmızda hep suçlayacak birileri vardır hep bi bahanemiz vardır.sanırım özel olan, bu durumda bile pozitif bakıp hayatına yön verebilmek...;-)
kübra dursun 26 Mart 2009
#3
bence siz tamamen ters taraftan bakmışsınız buradaki olaya hanfendi.burda konu olanlar karşısında bahane üretmek fln diil.olaylar karşısında yılmamaktır , kendini bırakmamaktır.yoksa evli olan çocuk ta kendini çok rahat bırakabilirdi uyuşturunun kollarına.ama yılmamış didinmiş ve kendi yolunu çizmiş...
MURAT EMRE ALEMDAĞ 26 Mart 2009
#4
insanlar tercihlerini yaşar daima banagöre.biçok seçimler yaparız hayatta bazen dibe vururuz bazende iyiki böyle davranmışım deriz.önemli olan her ne yaparsak yapalım sorumluluğunu almak yaptın seçimlerin.evet benim seçimimdi demek ve önce kendine sonra başkalarına karşı bağışlayıcı olmak.işte mutlu yaşamanın asıl kuralı bu bence
NESLİHAN KORKMAZ
neslihan korkmaz 1 Nisan 2009
#5
Hayatta bize iki yön var iyi ve kötü, hikayede mevki ve sağlıklı olan kişi eğer bu kötü yolu tadan insanlardan kendine bir örn. çıkarmasaydı şahit olmasaydı sonuçlarına o da o kötü yaşantiya mensup olan bi birey olarak yaşardı bazen okuyarak ve duyarak öğrenmeden iyidir daha kalıcıdır yaşayarak öğrenmek.
ebru 1 Mayıs 2009
#6
ben okuduğumuz bu olaya başka bir açıdan bakmak istiyorum.babası gibi kötü yolda yürüyenle tam tersi yola giren diğer genç arasında bir karekter farkı varmıdır.muhakkak ki vardır.ama çevre her ikisinide kendine uydurabilir.sonu iyi olan gençin inanıyorum ki en büyük silahı sabır,önünü gerçekleri görebilme ve sabrın tatlı meyvesi olan hedeflerine varmaktur.ayrıca şunu unutmıyalım ki eşinin bu konuda büyük desteği olduğu bir elmanın 2 yarısının buluştuğu muhakkak.zincir tamamlanmış.
turgay 15 Haziran 2009
#7
Hayatımızı nasıl yaşayacağımızı kendimiz seçmeliyiz. Güç bizde.
erkan tekin 11 Kasım 2009
#8
Kısacası her konuda her ne olursa olsun doğumla ölüm arasındaki o incecik çizgi, hayatımızdaki o dengeler o kadar önemliki farkındalıklar sağlam karakterli olmak v.s sabır gerçekten çok önemli istikrarlı olmak bi çok şey söylenebilir daha neyse saymakla bitmez. Saygılar...
Meryem BACAKOĞLU 2 Kasım 2013
#9
ben bu kadar pozitif bakamıyorum, bunun sebebi doğuştan gelen şeyler değil mi, bazı insanlar daha güçlü doğar kişilik olarak, bazıları daha iyi matematik yapar, bazıları ise problem çözmeyi beceremez, bunlar doğuştan gelen şeylerdir, o insan iyi algılayabılseydi beynı buna izin verseydi zaten daha iyi olurdu, benden 11 ay büyük ablam var matematiği müthişti kimse öğretmiyordu bu doğuştan geliyordu aynı ailede büyüyorduk ben yapamıyordum o ise belki öğretmenlerinden iyiydi, o doğuştan donanımlı dünyaya gelmişti benim yada onun bu yeteneğe bi katkısı yoktu, bence bu anlatılan hikayede yanlış yönlendirme var, yaşamadan bilemezsiniz, haa babası katil bağımlı olmasa belki diğeri en azından sıradan bir vatandaş olucaktı ama doğuştan gelen eksiklikleri bu tecrübelerle harmanlanıca sonuç yine bi hırsız ve bağımlı olmuş !!!
ebru ipekçi 15 Aralık 2014

Yorum yazmak için lütfen üye girişi yapın.