Merhaba

Artık ağlama hissiyatım yok, daha farklı sorular soruyorum ve bu sayede bir konuya ya da olaya takılıp üzülmüyorum, ailemle ve çevremle olan iletişimim iyileşti. Kendimi daha iyi ifade eder oldum. Her şey daha netleşti. Sanki bir tül perdeyi açmış gibi hissediyorum kendimi.

İşime yaramayan şeyleri tespit edip, onları hayatımdan uzaklaştırdım. Ve gerçekten nelere ihtiyacım olduğunu anladım. Ancak bununla kalmayıp, çevremdeki insanların da nelere ihtiyaç duyduğunu fark ettim. Ve şimdi eylemlerim ve tercihlerim bu ihtiyaçlara göre şekilleniyor. Üstelik bunu şu soruyla daha da sağlıklı yapıyorum. “Şu anda kimin, neye, ne kadar ihtiyacı var?” sorusunu soruyorum.

Bir de en önemli noktalardan biri doğru sorular sormayı öğrendim. Doğru sorular sorunca, işe yarayan ve çözüme götüren cevapları bulabiliyorsunuz. Bunu yapabilmek başlı başına rahatlık sağlıyor. Oysa kendinize veya bir başkasına yanlış sorular sorunca, işe yaramayan cevaplar alıyorsunuz. Ve bu cevaplarla yol alabilmek için uğraşıp duruyorsunuz. Bu tamamen zaman ve enerji kaybına neden oluyor.

Üstelik tüm bunların yanı sıra; beslenme, sağlık, iletişim becerisi, kendini ifade etme, kendini gerçekleştirme, iş hayatı, aile hayatı vb. tüm konularda yaşadığım sorunları çözecek anahtarlara sahip oldum. Bunun sonucu olarak şimdi hayatıma ve olaylara daha hâkimim. Ve sakince düşünüp, karar verebiliyorum. Artık yaşadığım her günü ve karşılaştığım her durumu yeni bir fırsat olarak görüyorum. Tabii tüm bunların sonucunda yaşam kalitem arttı.

Bu süreçte takıldığım her noktada, Hakan Bey’in kesintisiz desteğini aldım. Ona sorduğum hiçbir soru yanıtsız kalmadı. En önemlisi, sorduğum sorulara hemen veya en geç birkaç saat içinde yanıt aldım. Onun gibi bir koçla çalıştığım için kendimi gerçekten şanslı hissediyorum. Bana aktardığı tüm bilgi birikimi, deneyimleri ve desteği için kendisine çok teşekkür ediyorum.

Şimdi bu yazıyı yazarken yüzümde gerçek bir gülümseme var. Sizlerin de yüzünüzün gülmesi dileğiyle…

Evrem Tatlıcı, Mühendis - Ocak 2011